Ydych chi'n ei deimlo hefyd? Y boen hon sydd mor ddwfn ynoch chi fel ei bod bron yn amhosibl ei rhoi mewn geiriau? Poen sy'n deillio nid yn unig o'r presennol, ond o rywbeth llawer hŷn, dyfnach. Mae wedi gwreiddio'n ddwfn ynoch chi, wedi'i thanio gan gynnwrf, siomedigaethau, a chythrwfl mewnol y blynyddoedd diwethaf.
Mae'n curo ar eich drws, yn ddiamheuol. Mae eisiau cael ei weld. Oherwydd nid trwy siawns yr ydych chi yma—rydych chi wedi dychwelyd i gwblhau rhywbeth. I wella hen glwyfau a achoswyd ymhell cyn y bywyd hwn.
Mae rhai ohonom wedi cario'r alwad fewnol hon ynom ni ers amser hir iawn. Ers degawdau—canrifoedd efallai—rydym wedi bod yn gweithio tuag at y foment hon: y foment pan allwn godi'r llen ac o'r diwedd adbrynu ein creithiau emosiynol dyfnaf. Maen nhw'n dal yno, y clwyfau hyn—ond nawr maen nhw'n datgelu eu hunain yn agored, yn daer, yn ddiamheuol. Ac maen nhw'n mynnu ein bod ni o'r diwedd yn edrych.
Mae'r hen glwyfau hyn yn dyddio'n ôl i gyfnodau cynharach, pan oedden ni—mewn cyrff eraill, gydag enwau eraill—yma o'r blaen, i ddod â golau i fyd tywyll. Ond yna ni chawsom ein derbyn. Ceisiodd grymoedd tywyll, gan ddefnyddio pobl a oedd wedi gwadu'r golau eu hunain, ein torri. Ac yn aml fe wnaethon nhw lwyddo.
Cawsom ein herlid, ein carcharu, ein harteithio, ein lladd.
Pam? Oherwydd ein bod ni wedi dweud y gwir.
Oherwydd ein bod ni'n caru – mewn byd a oedd wedi anghofio cariad ers tro byd.
Oherwydd ein bod ni wedi dangos tosturi – lle roedd oerfel ac ofn yn teyrnasu.
Oherwydd ein bod ni eisiau helpu – ac yn barod i roi popeth amdano.
Llosgodd y sicrwydd ynom mai dim ond cariad a gwirionedd allai iacháu. Hyd yn oed yng ngwyneb marwolaeth, ni pheidiom â hau golau. Hyd yn oed pan wnaethon nhw'r gwaethaf i ni amdano.
Heddiw, rydym yn sefyll yma eto—wedi’n geni o’r newydd yn yr amser hwn, mewn cyrff newydd, ond gyda’r un dasg. Ac mae’r grymoedd hynny o’r adeg honno yn ôl. Ond y tro hwn mae’r maes chwarae yn wahanol. Nid yw’r hen ddulliau’n gweithio mwyach. Heddiw, caniateir i ni fyw. Ac ni allant ein brifo mwyach fel y gwnaethant ar un adeg.
Ond mae'r her yn parhau: aros yn driw i ni'n hunain, bod yn driw i'n gwirionedd mewnol, a dod o hyd i'r ffordd yn ôl at gariad bob amser. Oherwydd bod y boen—a achosir nid yn unig i'n cyrff ond hefyd i'n heneidiau—yn dal i fyw ynom ni. Dyma'r rheswm pam mae cymaint ohonom yn teimlo'n flinedig, wedi'n rhwygo, neu'n ddi-rym heddiw.
Rydym yn profi cyfnod o dreialon mewnol a thensiynau allanol. Mae fel pe bai popeth yn tynnu arnom ar yr un pryd. Hen ofnau, amheuon dwfn, trawma'r gorffennol – mae hyn i gyd yn dod i'r wyneb nawr. Ac mae'n ein hysgwyd i'n craidd.
Ond dyna'n union y llwybr: nid ein diwedd ni yw'r hen gysgodion hyn – ein taith ni yw nhw.
Nawr yw'r amser i'w derbyn. Nid i'w hosgoi, ond i'w ildio'n gariadus i'r goleuni.
Nawr yw'r amser i ollwng gafael ar bopeth sy'n ein dal yn fach a chofio pwy ydym ni mewn gwirionedd.
Dydyn ni ddim yma i ymladd – rydyn ni yma i wella.
Nid i ddianc – ond i ddisgleirio.
Nid i oroesi – ond i gofio: y cryfder rydyn ni'n ei gario ynom ni.
Y tro hwn bydd yn wahanol. Oherwydd y tro hwn nid ydym ar ein pennau ein hunain.
Mae llawer ohonom ni. Ac rydym yn adnabod ein gilydd.
Y tro hwn ni fyddwn yn aros yn dawel mwyach, ni fyddwn yn cuddio mwyach, ni fyddwn yn ein bychanu ein hunain mwyach.
Y tro hwn nid ydym yn unig yn dod â'r golau i'r byd – rydym yn barod i ddisgleirio ynddo ein hunain.
Dyna pam rydych chi yma.
Roedd y boen yn angenrheidiol i'ch deffro chi.
Ond nawr gall fynd. Rho ef i’r cariad sydd eisoes yn gweithio ynoch chi—yn dawel, yn glir, ac yn ddi-stop.
Bydd hi'n ei ddiddymu. A chyda hynny, yr holl gysgodion sydd wedi eich atal rhag dod o hyd i'ch hunan go iawn.
Nawr yw eich amser chi.
Mae "Dravens Tales from the Crypt" wedi bod yn hudolus ers dros 15 mlynedd gyda chymysgedd di-chwaeth o hiwmor, newyddiaduraeth ddifrifol - ar gyfer digwyddiadau cyfoes ac adrodd anghytbwys yng ngwleidyddiaeth y wasg - a zombies, wedi'u haddurno â llawer o gelf, adloniant a roc pync. Mae Draven wedi troi ei hobi yn frand poblogaidd na ellir ei ddosbarthu.
Ni ddyluniwyd fy mlog erioed i ledaenu newyddion, heb sôn am fod yn wleidyddol, ond gyda materion cyfoes ni allaf helpu ond dal gwybodaeth yma sydd fel arall yn cael ei sensro ar bob sianel arall. Rwy'n ymwybodol efallai na fydd y dudalen ddylunio yn ymddangos yn "ddifrifol" i lawer yn hyn o beth, ond ni fyddaf yn newid hyn i blesio'r "prif ffrwd". Mae unrhyw un sy'n agored i wybodaeth nad yw'n cydymffurfio â'r wladwriaeth yn gweld y cynnwys ac nid y pecyn. Rwyf wedi ceisio digon i ddarparu gwybodaeth i bobl dros y 2 flynedd ddiwethaf, ond sylwais yn gyflym nad yw byth yn bwysig sut mae wedi'i "becynnu", ond beth yw agwedd y person arall tuag ato. Nid wyf am roi mêl ar geg unrhyw un i fodloni disgwyliadau mewn unrhyw ffordd, felly byddaf yn cadw'r dyluniad hwn oherwydd gobeithio ar ryw adeg y byddaf yn gallu rhoi'r gorau i wneud y datganiadau gwleidyddol hyn, oherwydd nid fy nod yw parhau. fel hyn am byth 
Rwy'n ei adael i fyny i bawb sut maen nhw'n delio ag ef. Mae croeso i chi gopïo a dosbarthu'r cynnwys, mae fy mlog wastad wedi bod o dan y Trwydded WTFPL.
Mae'n anodd i mi ddisgrifio'r hyn rydw i'n ei wneud yma mewn gwirionedd, mae DravensTales wedi dod yn flog diwylliant, blog cerddoriaeth, blog sioc, blog technoleg, blog arswyd, blog hwyl, blog am eitemau a ddarganfuwyd ar y rhyngrwyd, rhyfedd ar y rhyngrwyd, blog sbwriel, blog celf, gwresogydd dŵr, blog zeitgeist dros y blynyddoedd. , Blog sgrap a blog bagiau cydio o'r enw. Popeth sy'n iawn ... - ac eto ddim. Prif ffocws y blog yw celf gyfoes, yn ystyr ehangaf y gair.
Er mwyn sicrhau gweithrediad y safle, mae croeso i chi Gwnewch gyfraniad gyda cherdyn credyd, Paypal, Google Pay, Apple Pay neu gyfrif debyd uniongyrchol/banc. Diolch yn fawr i holl ddarllenwyr a chefnogwyr y blog hwn!
